reading reality

Како ќе ја скриеш својата необичност?
Правејќи се обичен.

Може ли космосот да оди со нозете на еден пајак?

I'm stepping out

Woke up this morning, blues around my head No need to ask the reason why Went to the kitchen Blew my worries to the sky
I'm stepping out I'm stepping out I'm stepping out I'm stepping out
If it don't feel right, you don't have to do it Just leave a message on the phone and tell them to screw it After all is said and done you can't go pleasin' everyone So screw it

.......

immigrant song

Така заминаа сите

Оставајќи ги своите сидра спуштени

Сцените разурнати

Така заминаа

Како да ќе останат

Засекогаш млади и среќни

Во тоа пресликување на мигот

Во таа измама на вечноста

Така нагло заминаа додавајќи

Бетон во сегашноста

Така заминаа како килибар

Зацементирани во фасадата

На бирото за надворешни работи

warm gun

life is a camouflage

no one can tell...

 

HEY YOU

И ЉУБОВТА ТРПИ ПРОМЕНИ

kafe vo Bogomila, selo vo centralna Makedonija

Сабајле беше укинат митот за LOVE WILL TEAR US APART, AGAIN, и заменет со Еј, ти (не младото момче архетип, туку вистинската HEY YOY верзија на прашање што си го поставуваш пиејќи го првото кафе

Нашето гледање е жива трансценденција: кога те гледам тебе, ме нема мене. Знам дека не сум ти, но сепак некаде таинствено исчезнувам.

Сакам да молчам. И така да зборувам. Меѓу лисјата див костен, орев, лоза, смокви, јаболко. Оваа градина стана расадник на живот, библиотека на еден ракопис отпечатен како стапка што нема да мрдне понатаму. Еве како се отвора хоризонтот на мојата безгрижна самост, во погледот кој опишува круг во внатрешнината, и ја игра онаа пантомима на немоќ да го пронајде местото во вид на легло, перниче, шпорет, и воопшто сè што оди со покуќнината, но пред сè растреперено, обезглавено срце...

4 ti okt. 2012!