помеѓу баланс и падни стани
Кога подолго време практикуваш одреден начин на живеење со
цел да ја постигнеш посакуваната рамнотежа како повеќе не би губел време во
лечење и залекување на разни болести, и кога на крајот, постигнувајќи ја или
барем нешто блиску до тоа, се случува да бидеш исфрлен од истата таа толку
посакувана рамнотежа, со многу помал удар отколку претходно, кога всушност на
некој начин во вртлогот на нерамнотежата, како да си бил имун на цела една
палета на удари, можеби токму заради таа „ненамерно-намерна“ камуфлажа со
некоја помала болешка, евентуално некој едвај забележлив синдром... Си одбираш
еден хендикеп по мера, се притајуваш во срцето на слабоста и сето тоа го
исфрлаш во првите редови, да им направи збунка на трагоследачите.
И кога по некое време ќе ти ја разбијат и таа лозинка,
обично од софистичко - хакерски побуди, во рамките на прозорецот останува
соголена твојата силуета на јагне-лав, припитомено животно коешто во име на
новата љубов се обидува на сите можни начини да го заштити лицето на својот нов
Господар, самата Вистина.
Nema komentara:
Objavi komentar